Zygmański Adolf

Uro­dził się 10 lute­go 1896 roku w Kro­mo­ło­wie, powiat Zawier­cie, syn Edwar­da i Franciszki. 

Uczest­ni­czył w woj­nie pol­sko-bol­sze­wic­kiej w 1920 roku.

W roku 1923 poślu­bił Marie Pału­chow­ską. Z tego mał­żeń­stwa uro­dzi­ło się trzech synów: Teo­dor, Ryszard, Zygmunt.

Od 1925 roku funk­cjo­na­riusz wię­zien­nic­twa na „Pawia­ku” w stop­niu przo­dow­ni­ka. Posia­da licz­ne odznaczenia.

W dniu 5 wrze­śnia 1939 roku dostał roz­kaz opusz­cze­nia War­sza­wy i skie­ro­wa­nia się na wschód. Po zaję­ciu tere­nów wschod­nich Pol­ski przez ZSRR został aresz­to­wa­ny i osa­dzo­ny w obo­zie w Ostaszkowie.

Roz­ka­zem z dnia 13 kwiet­nia 1940 roku został roz­strze­la­ny w Kali­ni­nie (obec­nie Twer), w sie­dzi­bie NKWD i pocho­wa­ny w Mied­no­je. Figu­ru­je na liście ska­za­nych z dnia 13 kwiet­nia 1940 roku pod nr 5200.