Zemski Julian Teodor

podporucznik

Uro­dził się 3 lute­go 1905, jako syn Andrze­ja i Sta­ni­sła­wy z domu Szu­bert. Jego rodzi­ce wyje­cha­li w poszu­ki­wa­niu pracy do Wil­hems­bur­ga (pow. Ham­burg) i tam uro­dził się ich syn. 

Po uzy­ska­niu nie­pod­le­gło­ści przez Pol­skę Julian przy­je­chał wraz z rodzi­ca­mi do Ostro­wa Wiel­ko­pol­skie­go (akt uzna­nia oby­wa­tel­stwa pol­skie­go z 18 marca 1922 r. L.dz. 612/ 22 PU Sta­ro­stwo w Ostro­wie Wiel­ko­pol­skim). W 1925 roku ukoń­czył Pań­stwo­we Gim­na­zjum, a w 1932 stu­dia na Uni­wer­sy­te­cie Poznań­skim – Wydział Mate­ma­tycz­no-Przy­rod­ni­czy w zakre­sie mate­ma­ty­ki. Począt­ko­wo pra­co­wał jako nauczy­ciel w Gim­na­zjum im. Jana Kan­te­go w Pozna­niu, w 1935 pod­jął pracę jako naczel­ny mate­ma­tyk w Towa­rzy­stwie Wza­jem­nych Ubez­pie­czeń „Vesta”.

6 sierp­nia 1932 oże­nił się z Zofią Gro­sch­ke. Wkrót­ce uro­dzi­ły się im dwie córki: Bar­ba­ra (23 listo­pa­da 1933) i Zofia (6 grud­nia 1935).

Służ­ba woj­sko­wa: w 1931 roku ukoń­czył Bata­lion Pod­cho­rą­żych Rezer­wy Pie­cho­ty nr 7a. W lutym 1933 otrzy­mał awans na pod­po­rucz­ni­ka ze star­szeń­stwa i został przy­dzie­lo­ny do 61 pułku pie­cho­ty, następ­nie do 56 pp, w któ­rym odby­wał ćwi­cze­nia rezer­wy jako dowód­ca plu­to­nu kara­bi­nów maszy­no­wych. W 1939 w Ośrod­ku Zapa­so­wym 25 Dywi­zji Pie­cho­ty. Został zmo­bi­li­zo­wa­ny 28 sierp­nia 1939.

Według wspo­mnień przy­ja­cie­la, ks. Józe­fa War­szaw­skie­go, 31 sierp­nia 1939 roku wyje­chał z War­sza­wy w kie­run­ku na Brześć i Bara­no­wi­cze. Od nie­zna­nej osoby żona otrzy­ma­ła wia­do­mość napi­sa­ną w Sta­ro­biel­sku 23 listo­pad 1939, że Julian dostał się do nie­wo­li 18 paź­dzier­ni­ka 1939 r. w Mona­ste­rzy­skach nie­da­le­ko Buczacza.

W związ­ku z poszu­ki­wa­nia­mi Julia­na otrzy­ma­no dwie odpowiedzi:

  • PCK oddział Radom z 23 listo­pa­da 1939 powia­da­mia, że znaj­do­wał się w Sta­ro­biel­sku (według posia­da­nych wia­do­mo­ści z 18 listo­pa­da 1939),
  • PCK oddział War­sza­wa z 3 stycz­nia 1940 powia­da­mia, że załą­czo­ny list prze­sła­no pod wska­za­ny adres. 

Jeń­com pozwo­lo­no pisać do rodzin. Julian napi­sał do żony trzy pocz­tów­ki, dato­wa­ne 5 grud­nia 1939, 8 marca 1940 i ostat­nią na począt­ku maja 1940. Sam nato­miast otrzy­mał w obo­zie w Sta­ro­biel­sku list i dwie pocz­tów­ki. Jego nazwi­sko znaj­du­je się na liście NKWD, poz. 1257, Starobielsk.

Mate­ria­ły prze­ka­zał wnuk, Dariusz Sulkowski