Urodzony 12 stycznia 1896 w Łodzi. Pierwszy syn Adama i Zofii Zalasik z domu Zielonka.
W wieku lat 11 zapisany do Łódzkiej Włókienniczo-Przemysłowej Szkoły, którą ukończył z tytułem technika stolarskiego. W latach 1921 – 1927 pracował w Fabryce Wyrobów Drzewnych „KYLOS” w charakterze majstra stolarskiego.
W roku 1923 zawiera związek małżeński z Henryką Mokrosińską. Z tego związku urodziło się dwóch synów: Andrzej i Maciej (obaj nie żyją).
W latach 1926 do 1930 pracuje jako nauczyciel w Polskiej YMCA oraz Szkole Przemysłowej Żydowskiej. Jest także wykładowcą na kursach organizowanych przez Kuratorium Okręgu Szkolnego i Instytut Rzemieślniczy w Łodzi, nauczając przedmiotów ściśle związane z zawodem stolarskim, tj. technologię drewna, kalkulacje i rysunek techniczny. Był delegatem Kuratorium przy egzaminach państwowych dla zawodów grupy drzewnej.
W roku 1931 został współwłaścicielem przedsiębiorstwa budowlanego „Żelbet”, a w 1937 otrzymał kartę rzemieślniczą do prowadzenia stolarni w Łodzi przy ulicy Napiórkowskiego 59. Do czasu wybuchu II wojny światowej wraz z żoną i synami mieszkał i pracował po w/w adresem.
W sierpniu 1939 jako oficer rezerwy w stopniu podporucznika zostaje zmobilizowany do wojska. Po 17 września 1939 wzięty do niewoli przez Armię Czerwoną. Osadzony w Kozielsku. Ostatni list wysłany przez Mieczysława datowany jest na 20 listopada 1939. Dokładna data śmierci nieznana. Miejsce śmierci Katyń.