Wagner Tadeusz

Uro­dził się 16 kwiet­nia 1900 roku w Brze­sku, powiat bocheń­ski, syn Leopol­da i Hono­ra­ty z Jawo­rów. Po ukoń­cze­niu w 1918 roku gim­na­zjum wstą­pił ochot­ni­czo do woj­ska. W Woj­sku Pol­skim w 11. pułku pie­cho­ty uczest­ni­czył w woj­nie polsko-bolszewickiej.

Po woj­nie ukoń­czył Ofi­cer­ską Szko­łę Inten­den­tu­ry. Ze szko­ły pod­cho­rą­żych jako pod­po­rucz­nik tra­fił do 81. Pułku Strzel­ców Godziń­skich w Grod­nie. Potem otrzy­mał przy­dział do 28. Pułku Strzel­ców Kaniow­skich w Łodzi. W 1930 roku awan­so­wał do stop­nia porucz­ni­ka, a w 1936 roku awan­so­wa­ny do stop­nia kapitana.

W 1939 roku uczest­ni­czył w wal­kach pod Lwo­wem. 22 wrze­śnia dostał się do sowiec­kiej niewoli.

Pozo­sta­wił żonę Jadwi­gę (zmar­ła w 1997 roku w Olsz­ty­nie) i dwu­let­nią córecz­kę Bar­ba­rę (zmar­ła w 1989 roku, w wieku 52 lat).

Tade­usz Wagner – jeniec obozu w Sta­ro­biel­sku – został zamor­do­wa­ny przez NKWD w kwiet­niu 1940 roku w Char­ko­wie. Spo­czy­wa na cmen­ta­rzu wojen­nym w Char­ko­wie Piatichatkach.

Odzna­czo­ny mię­dzy inny­mi Krzy­żem Zasłu­gi nada­nym przed wojną.

Pośmiert­nie odznaczony:
– Krzy­żem Kam­pa­nii Wrze­śnio­wej 1939 r. (1985)
– Meda­lem za udział w woj­nie obron­nej 1939 (1996)
W listo­pa­dzie 2007 roku decy­zją Pre­zy­den­ta RP awan­so­wa­ny został do stop­nia majora.