Strzesak Jan

Uro­dził się 23 paź­dzier­ni­ka 1897 w Zby­li­tow­skiej Górze koło Tar­no­wa. Całe swoje doro­słe życie peł­nił służ­bę w woj­sku. 10 wrze­śnia 1915 powo­ła­ny został do armii austriac­ko-węgier­skiej i prze­nie­sio­ny do 4 Pułku Uła­nów. 20 wrze­śnia 1916 wyje­chał z 4 Puł­kiem Uła­nów na front rosyj­ski do wschod­niej Gali­cji, gdzie prze­był kam­pa­nię zimo­wą 1916/1917. Od marca do lipca 1917 odby­wał służ­bę w plu­to­nie kon­nym przy Szko­le Ofi­cer­skiej na Węgrzech. Stam­tąd wyje­chał do kadr 6 Pułku Uła­nów do Wells (górna Austria). 2 wrze­śnia 1917 powtór­nie wyje­chał na front rosyj­ski, do oko­pów w oko­li­ce Wło­dzi­mie­rza Wołyń­skie­go, gdzie prze­by­wał do 12 kwiet­nia 1918. Stam­tąd wyje­chał do szko­ły ofi­ce­rów obok Wied­nia, gdzie pozo­stał do prze­wro­tu politycznego.

11 paź­dzier­ni­ka 1918 uzy­skał Świa­dec­two Doj­rza­ło­ści w I Gim­na­zjum w Tar­no­wie z pra­wem do stu­diów na uni­wer­sy­te­cie. Po ukoń­cze­niu Szko­ły Ofi­ce­rów Kawa­le­rii w Kra­ko­wie i Sto­ke­ran koło Wied­nia zgło­sił się ochot­ni­czo do 8 Pułku Uła­nów w Kra­ko­wie, gdzie peł­nił służ­bę jako zastęp­ca dowód­cy plu­to­nu. Następ­nie prze­nie­sio­ny do 5 Dywi­zjo­nu Tabo­rów w Kra­ko­wie jako pod­cho­rą­ży i instruk­tor jazdy kon­nej. W stycz­niu 1921 prze­nie­sio­ny do 3 Dywi­zjo­nu Tabo­rów w Sokół­ce jako zastęp­ca dowód­cy kolum­ny. W grud­niu 1922 awan­so­wa­ny do stop­nia porucznika.

W 1923 w Wil­nie, wziął ślub z Marią Orłow­ską (pocho­dzi­ła z Tar­no­wa, z rodzi­ny szla­chec­kiej, ukoń­czy­ła Semi­na­rium Nauczy­ciel­skie u Sióstr Urszu­la­nek w Tar­no­wie). W 1928 w Pozna­niu uro­dzi­ła się córka Aleksandra.

31 sierp­nia 1925 ukoń­czył z wyni­kiem celu­ją­cym Cen­tral­ną Szko­łę Kawa­le­rii w Gru­dzią­dzu i został prze­nie­sio­ny do 7 Dywi­zjo­nu Tabo­rów w Pozna­niu, peł­niąc funk­cję instruk­to­ra jazdy kon­nej. W 1930 prze­nie­sio­ny do 10 Dywi­zjo­nu Tabo­rów w Prze­my­ślu, a w 1934 do Szwa­dro­nu Szkol­ne­go w Radym­nie na sta­no­wi­sko dowód­cy. 1 stycz­nia 1935 awan­so­wa­ny do stop­nia kapi­ta­na w Kor­pu­sie Ofi­ce­rów Taborowych.

7 wrze­śnia 1939 wraz z dywi­zjo­nem opu­ścił Radym­no uda­jąc się na kon­cen­tra­cję wojsk do Tar­no­po­la. Do nie­wo­li wzię­ty 17 wrze­śnia 1939 przez woj­ska sowiec­kie we wsi Ichra­wi­ca pod Tarnopolem.

Wywie­zio­ny do obozu w Koziel­sku. Roz­strze­la­ny w Katy­niu 11 kwiet­nia 1940.