Stemporski Michał

Uro­dził się 30 listo­pa­da 1898 w Fasz­czów­ce, syn Ste­fa­na i Hali­ny. Pocho­dził z rodzi­ny robotniczej. 

W latach 1919 – 1920 brał udział jako pol­ski żoł­nierz w wal­kach z Ukra­iń­ca­mi oraz w woj­nie pol­sko-bol­sze­wic­kiej. W 1926 wstą­pił do Poli­cji Pań­stwo­wej. Przez cały okres lat 1926 – 1939 słu­żył na Poste­run­ku PP w Gród­ku Jagiel­loń­skim. Aresz­to­wa­ny w nocy z 1 na 2 listo­pa­da 1939 przez NKWD, został osa­dzo­ny w aresz­cie sądo­wym w Gród­ku Jagiel­loń­skim, a następ­nie prze­trans­por­to­wa­ny do wię­zie­nia we Lwo­wie na ul. Kazimierowskiej. 

Od tej chwi­li ślad po nim zagi­nął i dopie­ro w 1994 roku oka­za­ło się, że jego nazwi­sko znaj­du­je się na tzw. liście ukra­iń­skiej ofiar NKWD – lista nr 72/2 poz. 2815. Uzy­ska­no więc pew­ność, że nie ma go wśród żywych. Miej­sce spo­czyn­ku Bykownia.

Żona Micha­ła Stem­por­skie­go Emi­lia (1907), syn Mie­czy­sław (1928), córka Iza­be­la (1932), syn Józef (1936) i córka Jani­na (1934) przed wybu­chem wojny zamiesz­ki­wa­li w Gród­ku Jagiel­loń­skim w woj. lwow­skim. Pod koniec listo­pa­da 1939 zosta­li wywie­zie­ni do Kazach­sta­nu. Miesz­ka­li tam w miej­sco­wo­ści Sosna w rejo­nie mien­di­gar­skim obwo­du kusto­naj­skie­go. Po ogło­sze­niu tzw. amne­stii da Pola­ków prze­nie­śli się do wsi Mokre w tym samym rejo­nie admi­ni­stra­cyj­nym. Żona Emi­lia pra­co­wa­ła w Kazach­sta­nie m.in. przy budo­wie dróg, mostów i kolei żela­znej. Jesie­nią 1944 prze­sie­dlo­no ich na Ukra­inę do miej­sco­wo­ści Tybinki. 

W czerw­cu 1945 powró­ci­li do Gród­ka Jagiel­loń­skie­go, który został włą­czo­ny do USSR. Rodzin­ny dom został jed­nak­że zaję­ty na potrze­by Armii Czer­wo­nej. W tej sytu­acji we wrze­śniu 1945 wyje­cha­li do Pol­ski i osie­dli w Opolu. 

W 1948 na sku­tek wycień­cze­nia orga­ni­zmu po przej­ściach w Kazach­sta­nie zmar­ła żona Micha­ła Stem­por­skie­go, Emi­lia. Pocho­wa­na w Opolu. Syn Mie­czy­sław z zawo­du nauczy­ciel zamiesz­kał w Opolu, podob­nie jak córka Iza­be­la. Syn Józef był po woj­nie zawo­do­wym pod­ofi­ce­rem Woj­ska Pol­skie­go i także pozo­stał w Opolu. Córka Jani­na była z zawo­du tech­ni­kiem hote­lar­stwa, miesz­ka­ła w Byd­gosz­czy, zmar­ła w grud­niu 2021.