Śliwiński Marian Włodzimierz

Uro­dził się 8 czerw­ca 1905 roku w Kra­ko­wie, syn Ludwi­ka i Hele­ny z domu Schil­ler. Ukoń­czył Wydział Prawa Uni­wer­sy­te­tu Jagiel­loń­skie­go w Kra­ko­wie z tytu­łem dok­to­ra praw w 1927 roku. Od 9 lute­go 1932 roku zatrud­nio­ny jako ase­sor sądo­wy w gór­no­ślą­skiej czę­ści Okrę­gu Sądu Ape­la­cyj­ne­go w Kato­wi­cach, kolej­no awan­so­wał: 26 paź­dzier­ni­ka 1932 na sta­no­wi­sko Pod­pro­ku­ra­to­ra Sądu Okrę­go­we­go w Kato­wi­cach, 16 listo­pa­da 1935 był mia­no­wa­ny Wice­pro­ku­ra­to­rem Sądu  Okrę­go­we­go w Kato­wi­cach, przy ul. Andrze­ja. Rów­no­cze­śnie od 23 sierp­nia 1932 był mia­no­wa­ny na czas do końca 1939 roku zastęp­cą prze­wod­ni­czą­ce­go Komi­sji Dys­cy­pli­nar­nej dla niż­szych funk­cjo­na­riu­szy Stra­ży Wię­zien­nej z tere­nu Ślą­skie­go Okrę­gu Apelacyjnego.

Żona­ty z Feli­cją z Kowal­skich. Mieli syna Zbi­gnie­wa. Miesz­ka­li w Kato­wi­cach przy ul. T. Kościuszki.

Kurs w Bata­lio­nie Pod­cho­rą­żych Rezer­wy Pie­cho­ty  w 1929 roku. Pod­czas ćwi­czeń rezer­wy adiu­tant baonu. Mia­no­wa­ny ppor. rez. pie­cho­ty ze star­szeń­stwem z dniem 1 stycz­nia 1932 z przy­dzia­łem do 74 pp w Lublińcu.

Ostat­ni przy­dział woj­sko­wy: 24 sierp­nia 1939 zmo­bi­li­zo­wa­ny do 3 kom­pa­nii ckm 74 pp. 

Jeniec Sta­ro­biel­ska, zamor­do­wa­ny w Char­ko­wie, lista NKWD, poz. 3281.

We wrze­śniu 1939 roku żona z trzy­let­nim synem ucie­ka­ła na wschód. Dotar­ła do Lwowa, skąd po 17 wrze­śnia udało im się, z pomo­cą kole­ja­rzy, wró­cić do Kra­ko­wa, do teściów. Tam spę­dzi­li wojnę i tam dwu­krot­nie otrzy­ma­ła wia­do­mo­ści z obozu w Sta­ro­biel­sku. W jed­nej z nich mąż pisał, że prze­trwał zimę, i uspo­ka­jał, że nic złego nie grozi jeń­com wojen­nym. Liczył na pomoc sojusz­ni­ków. Ta kore­spon­den­cja w cza­sie wojny zosta­ła skradziona.

W „Gońcu Kra­kow­skim” z 22 czerw­ca 1943 w wyka­zie eks­hu­mo­wa­nych w Katy­niu ofiar pod nr ewi­den­cyj­nym 1701 poda­no, że przy nie­zi­den­ty­fi­ko­wa­nym woj­sko­wym zna­le­zio­no 2 karty wizy­to­we: Maria­na Śli­wiń­skie­go i mjr. Fran­cisz­ka Pie­kar­skie­go z pasz­por­tem i świa­dec­twem szcze­pie­nia w Kozielsku.