Stanisław Wacław Siwecki urodził się 3 maja 1906 roku w Warszawie. Był synem Stanisława i Leonii Wilhelminy ze Skibów Siweckich.
W 1923 roku ukończył gimnazjum im. Adama Mickiewicza w Warszawie, a następnie wstąpił na studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, które ukończył w 1927 roku. Aplikanturę odbył we Włocławku. W roku 1934 był mianowany na stopień ppor. jako sędzia Sądu Grodzkiego pracował w latach 1936 – 1938 w Radzyminie, a następnie rozpoczął pracę jako adwokat we Włocławku.
W roku 1938 poślubił Janinę Łojkuciówną, studentkę Wydziału Chemii na Uniwersytecie Warszawskim.
W końcu lipca 1939 został powołany na ćwiczenia oficerskie do Grodna. Miał stopień porucznika rezerwy. Przydzielono go do 76. pułku piechoty, w którym odbywał ćwiczenia jako dowódca plutonu.
Po 17 września 1939 został wzięty do niewoli sowieckiej i osadzony w obozie w Starobielsku. Ze Starobielska przyszła od niego do żony Janiny karta pocztowa z datą 30 listopada 1939, a następnie list z datą 10 lutego 1940 i karta pocztowa z 8 marca 1940 roku.
Na liście jeńców Starobielska Stanisław Siwecki figuruje pod numerem 3106. Wiosną 1940 roku został zamordowany w Charkowie.
Jest odznaczony pośmiertnie Krzyżem Kampanii Wrześniowej 1939 r. (Londyn 1985).
W 2001 roku Naczelna Rada Adwokacka przyznała mu pośmiertnie odznakę „Adwokatura Zasłużonym”.
9 listopada 2007 roku porucznik Stanisław Wacław Siwecki został pośmiertnie awansowany na stopień kapitana.
Jego córka Maria Agnieszka przyszła na świat 20 kwietnia 1940 roku. Ukończyła studia na Wydziale Biologii Uniwersytetu Warszawskiego, uzyskała doktorat i pracowała w Instytucie Biochemii i Biofizyki PAN do 2010 roku.
Żona Janina Siwecka po wojnie ukończyła studia na Wydziale Chemii na Uniwersytecie Warszawskim i pracowała w Instytucie Tel-Radiotechnicznym do emerytury w roku 1981. Zmarła w 1990 roku.
Źródła:
Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003, s. 485
Polski Czerwony Krzyż Zarząd Główny Biuro Poszukiwań Nr. B. Inf.12941/Z,
„Palestra” 2002, nr 1/2