Urodził się 31 października 1897 roku w Sanoku, syn Ambrożego i Zofii z Brunów.
Absolwent seminarium nauczycielskiego oraz austriackiej szkoły oficerskiej.
Podczas I wojny światowej walczył w szeregach armii austriackiej. Od 10 listopada do 31 listopada 1918 roku służył w Milicji Miejskiej w Kętach. W Wojsku Polskim ochotniczo od 1 grudnia 1918 do 17 grudnia 1920. Na froncie bolszewickim od marca 1920 do 14 września 1920. Podczas działań wojennych został ranny. Mianowany na stopień podporucznika ze starszeństwem z dnia 1 lipca 1925. Na stopień porucznika mianowany 19 marca 1939. Przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień w Ostrowcu oraz do 2 Pułku Piechoty Legionu Nauczycielskiego. W sierpniu 1939 roku został zmobilizowany do Wojska Polskiego.
Do 1939 roku mieszkał w Ćmielowie, pełniąc obowiązki kierownika tamtejszej szkoły (informacja od wnuczki brata Michała Serednickiego; wszystkie dokumenty dokumenty szkolne sprzed II wojny światowej uległy zniszczeniu).
W 1939 roku dostał się do sowieckiej niewoli. Więzień obozu w Ostaszkowie. Jego nazwisko figuruje na liście wywozowej NKWD L.050/3 (94), pozycja nr 4884.
Z ostaszkowskiego obozu przewieziony do Kalinina (obecnie Twer) i tam zamordowany. Zwłoki przewieziono i zakopano w dołach śmierci w Miednoje.
W dniu 9 listopada 2007 prezydent RP Lech Kaczyńśki awansował porucznika Michała Serednickiego na stopień kapitana Wojska Polskiego.
Szkoła w Trepczy posadziła dąb pamięci w ramach akcji: Katyń – ocalić od zapomnienia.