Rolski Władysław

Uro­dził się 18 lute­go w Boł­szow­cach, powiat roha­tyń­ski, syn Aloj­ze­go i Bro­ni­sła­wy z Klementowskich.

Jego dzia­dek, Ludwik Kle­men­tow­ski (ur. 1827) brał udział w powsta­niu stycz­nio­wym, został wywie­zio­ny na Sybe­rię, gdzie zmarł w 1863 roku.
Babka, Julia Kle­men­tow­ska, „powę­dro­wa­ła za mężem” na Sybe­rię, skąd wró­ci­ła w 1917 roku (przez Sztok­holm i Ber­lin do Kra­ko­wa). Wuj, Sta­ni­sław Kle­men­tow­ski, wal­czył jako puł­kow­nik w Legio­nach, zmarł w nie­miec­kim obozie.

Wła­dy­sław Rol­ski w wieku lat 15 bie­rze udział w obro­nie Lwowa. Zwol­nio­ny z woj­ska w 1919 roku, powo­ła­ny ponow­nie w 1923, przy­dzie­lo­ny do 45. Pułku Pie­cho­ty. Od 1924 roku w baonie Kor­pu­su Ochro­ny Pogra­ni­cza Nowe Święciany.

W 1930 roku ukoń­czył z odzna­cze­niem Szko­łę Pod­cho­rą­żych Pie­cho­ty w War­sza­wie. Mia­no­wa­ny pod­po­rucz­ni­kiem ze star­szeń­stwa 15 sierp­nia 1930. Przy­dzie­lo­ny do 81. Pułku Piechoty.

Jeniec Sta­ro­biel­ska, zamor­do­wa­ny w Charkowie.

Odzna­czo­ny Krzy­żem Nie­pod­le­gło­ści, Meda­lem Pamiąt­ko­wym za Wojnę 1918 – 1921, Meda­lem Dzie­się­cio­le­cia Odzy­ska­nia Nie­pod­le­gło­ści. Pośmiert­nie awan­so­wa­ny na sto­pień kapi­ta­na (2008).