Józef Rogowski, syn Jana i Marianny z Piekutów. Urodził się 27 marca 1911 roku w Lubichowie, powiat Starogard Gdański. Ukończył seminarium nauczycielskie w Wejherowie. Był nauczycielem; studiował w Państwowym Instytucie Robót Ręcznych (PIRR). W drugiej połowie lat trzydziestych mieszkał i pracował w Brańsku pow. Bielsk Podlaski, woj. białostockie, a następnie w Tołwinie, gmina Siemiatycze.
2 lutego 1939 roku ożenił się z Marią Musiał, również nauczycielką tej szkoły. Absolwent dywizyjnego kursu podchorążych rezerwy w 65 pp. (1934); następnie przeniesiony do 66 Kaszubskiego pp., gdzie otrzymał nominację na stopień podporucznika rezerwy.
W 1939 roku zmobilizowany do 34 pp. W sowieckiej niewoli początkowo w obozie w Starobielsku, a następnie Kozielsku. Zamordowany w Katyniu. Niezidentyfikowany. Lista wywozowa 032/2, z 14 marca 1940 roku, poz. 90., teczka personalna 219.
Żona Maria, w ostatnim miesiącu ciąży, aresztowana przez NKWD 13 kwietnia 1940 roku, została wywieziona do Północnego Kazachstanu (rejon Pietropawłowska), gdzie w maju 1940 roku przyszła na świat córka Józefa – Zofia. Maria i Zofia Rogowskie powróciły do kraju w czerwcu 1946 roku dzięki usilnym staraniom rodziny.
Korespondencja z Kozielska, jak i cała dokumentacja rodzinna została zarekwirowana w czasie aresztowania żony Marii. Jedyną ocalałą pamiątką po Józefie Rogowskim jest gryps ze Starobielska adresowany do teściów zamieszkałych na Kielecczyźnie, przemycony przez zbiegłego podkomendnego.