Małecki Lucjan

Uro­dził się 3 grud­nia 1896 roku w Kali­szu, syn Jana i Melanii.
19 lute­go 1939 roku zawarł zwią­zek mał­żeń­ski z Anie­lą Chy­liń­ską. Mał­żeń­stwo było bezdzietne.

Absol­went Pod­cho­rą­żów­ki w Prze­my­ślu i Poli­tech­ni­ki War­szaw­skiej – Wydzia­łu Inży­nie­rii Wodnej.
Pracę podej­mu­je w Insty­tu­cie Mete­oro­lo­gicz­nym w War­sza­wie. W latach od 1931 roku do 1939 roku pra­cu­je w Wydzia­le Budow­nic­twa Magi­stra­tu m. st. War­sza­wy, do dnia zmobilizowania.

Po wkro­cze­niu wojsk radziec­kich na nasze wschod­nie zie­mie kre­so­we, dosta­je się do nie­wo­li. Osa­dzo­ny w obo­zie jeniec­kim w Sta­ro­biel­sku. Stam­tąd pisał do żony do War­sza­wy. Do pozo­sta­łej rodzi­ny, do sióstr (brat już wów­czas nie żył) infor­ma­cje od niego nie docie­ra­ły przy­pusz­czal­nie dla­te­go, że zamiesz­ka­ły one w Łodzi, które to mia­sto w cza­sie oku­pa­cji włą­czo­ne było do III Rze­szy Niemieckiej.

Przed Wiel­ka­no­cą w roku 1940 dotar­ła do żony ostat­nia wieść – tele­gram, że wywo­żą ich do inne­go obozu, nie wia­do­mo jesz­cze gdzie i do któ­re­go. Na tym skoń­czył się kontakt.

Decy­zją Pre­zy­den­ta RP z dnia 5 paź­dzier­ni­ka 2007 roku porucz­nik rezer­wy Lucjan Małec­ki został pośmiert­nie awan­so­wa­ny na sto­pień kapi­ta­na Woj­ska Polskiego.

STAROBIELSK
Lista NKWD
poz. 2293