Maj Jan

Uro­dzo­ny 5 lute­go 1896 w Opa­to­wie, woj. kie­lec­kie, syn Win­cen­te­go i Kata­rzy­ny z domu Wyrzy­kow­ska. W 1913 wstą­pił do Semi­na­rium Nauczy­ciel­skie­go w Solce nad Wisłą. Szko­ła z powo­du wybu­chu I wojny świa­to­wej zosta­ła prze­nie­sio­na do miej­sco­wo­ści Gor­ba­tow w guber­ni Niż­nyj Now­go­rod. Tam w 1917 uzy­skał matu­rę. Potem był na prze­szko­le­niu woj­sko­wym w Moskwie. Zamiast jed­nak do woj­ska rosyj­skie­go tra­fił w końcu 1917 do I Kor­pu­su Pol­skie­go gen. Józe­fa Dowbór-Muśnickiego.

Po demo­bi­li­za­cji Kor­pu­su wio­sną 1918 powró­cił do Opa­to­wa i objął tutaj posa­dę nauczy­ciel­ską. W tym cza­sie do listo­pa­da 1918 roku dzia­łał w kon­spi­ra­cyj­nej Pol­skiej Orga­ni­za­cji Woj­sko­wej. Od lipca 1919  do paź­dzier­ni­ka 1920 roku słu­żył w Woj­sku Pol­skim, w 71 pp. W jego sze­re­gach wziął udział w woj­nie pol­sko-bol­sze­wic­kiej. Po demo­bi­li­za­cji pra­co­wał jako nauczy­ciel w Szew­nie gmina Czę­sto­ci­ce pow. Opatów.

W nie­zna­nych oko­licz­no­ściach dostał się we wrze­śniu 1939 roku do sowiec­kiej nie­wo­li. Prze­by­wał w obo­zie jeniec­kim w Sta­ro­biel­sku, skąd prze­słał do rodzi­ny kart­kę pocz­to­wą. Zgi­nął roz­strze­la­ny w kwiet­niu 1940 w sie­dzi­bie NKWD w Charkowie.

Żona Jana Maja Regi­na (1910) oraz córki: Jani­na (1928) i Wita (1931) miesz­ka­ły zarów­no przed wojną, jak i w cza­sie oku­pa­cji w Ostrow­cu Świę­to­krzy­skim. Oby­dwie córki nale­ża­ły do Sza­rych Sze­re­gów. Żona Regi­na oraz młod­sza córka Wita z zawo­du nauczy­ciel­ka, miesz­ka­ły w Ostrow­cu Świę­to­krzy­skim. Star­sza córka Jani­na, far­ma­ceut­ka, w 1960 roku prze­pro­wa­dzi­ła się do Bydgoszczy.