Syn Bolesława i Stanisławy, urodził się 15 sierpnia 1908 roku w Brzózce (obecnie Blachownia) w powiecie częstochowskim.
Po ukończeniu Publicznej Szkoły Powszechnej w Blachowni, pow. Częstochowa oraz Państwowego Seminarium Nauczycielskiego – Męskiego w Częstochowie, w sierpniu 1929 roku został powołany do odbycia czynnej służby wojskowej, a następnie wcielony do Baonu Podchorążych Rezerwy Piechoty nr 10 w Gródku Jagiellońskim.
Po odbyciu rocznej służby skierowany został na praktykę wojskową do 27 pułku piechoty w Częstochowie. Uzyskał stopień sierżanta podchorążego, po czym został przeniesiony do rezerwy.
Po odbyciu kolejnych ćwiczeń wakacyjnych, 1 stycznia 1933 roku został mianowany podporucznikiem rezerwy.
W roku 1930 otrzymał etat nauczyciela w Szkole Powszechnej w Przyrowie, pow. Częstochowa, w której pracował do wybuchu II wojny światowej.
W sierpniu 1934 roku zawarł związek małżeński z Albiną Serednicką, z którą w szkole pracował. W roku 1936 przyszła na świat ich córka – Zofia.
Jako nauczyciel brał czynny udział w pracy lokalnych organizacji społecznych. Pracował aktywnie w związku strzeleckim pełniąc funkcję komendanta, instruktora oraz referenta wychowania obywatelskiego.
Prowadził z młodzieżą Przysposobienie Wojskowe i zajęcia z wychowania fizycznego jako instruktor – pracownik kontraktowy przy Dowództwie Okręgu Korpusu Nr IV w Łodzi.
“Za zasługi na polu pracy społecznej” 13 grudnia 1938 roku otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi. Ponadto posiadał Odznakę Pamiątkową 27 pułku piechoty, Państwową Odznakę Sportową oraz Odznakę Strzelecką.
Jako nauczyciel – oficer rezerwy, posiadał zezwolenie na noszenie munduru wojskowego.
31 sierpnia 1939 roku otrzymał kartę mobilizacyjną na wojnę, z której jedyną wiadomością był list z Kozielska datowany 25 listopada 1939 roku.
2 lipca 1943 roku w „Kurierze Częstochowskim” wśród nazwisk ofiar zidentyfikowanych w odkrytych dołach śmierci w Katyniu, a drukowanych od kwietnia w codziennej prasie, było i Jego nazwisko, oznaczone pozycją 02748.