Kawecki Zdzisław

Zdzi­sław Szczę­sny Kawec­ki herbu Goz­da­wa uro­dził się 21 maja 1902 w Husia­ty­nie, w obwo­dzie tar­no­pol­skim, na Podolu.

Był synem Jadwi­gi Gań­cza­kow­skiej i Sta­ni­sła­wa Kaweckiego.
Miał pię­cio­ro rodzeń­stwa. W Jego rodzi­nie pano­wał zwy­czaj, że gdy uro­dzi­ło się dziec­ko sadzo­no drzew­ko. Drzew­kiem Zdzi­cha była jabłon­ka, a z opisu Jego sio­stry [Jani­ny Kawec­kiej] wyni­ka, że rajska.

Naukę roz­po­czął w Husia­ty­nie, a kon­ty­nu­ował w Koło­myi i Sta­ni­sła­wo­wie gdzie zdał maturę.

W wieku 16 lat wstą­pił do Pol­skiej Orga­ni­za­cji Wojskowej.

Kiedy w tajem­ni­cy przed rodzi­ną zaczął przy­go­to­wa­nia do opusz­cze­nia domu i zacią­gnię­cia się do woj­ska, Jego Matka powie­dzia­ła, że nie musi ucie­kać, bo Ona rozu­mie koniecz­ność walki o Pol­skę i wszyst­ko mu przy­go­tu­je. Miał wów­czas 17 lat. Od tego czasu całe życie zwią­zał z wojskiem.

Był żona­ty z Marią (Malą) Gla­bisz. Nie mieli dzieci.

Prze­bieg służ­by wojskowej:

• 1 listo­pa­da 1918 wstę­pu­je do Pol­skiej Orga­ni­za­cji Wojskowej,
• pomię­dzy 24 a 27 maja 1919 uczest­ni­czy w wal­kach z Ukra­iń­ca­mi na Poku­ciu i w obro­nie Kołomyi,
• 1 czerw­ca 1919 zgła­sza się jako ochot­nik do 6. Pułku Uła­nów Kaniowskich,
• 6 listo­pa­da 1919 zosta­je odde­le­go­wa­ny do Szko­ły Pod­cho­rą­żych Pie­cho­ty w War­sza­wie (1919 – 1920), po jej ukoń­cze­niu zosta­je skie­ro­wa­ny do Szko­ły Pod­cho­rą­żych Jazdy w Przemyślu,
• 1 maja 1920 otrzy­mu­je przy­dział do 18. Pułku Uła­nów w Gru­dzią­dzu i awans na pod­cho­rą­że­go (7 maja 1920),
• pod koniec maja 1920 z 18. Puł­kiem Uła­nów wyru­sza na front. Wal­czy nad Dźwi­ną. W rejo­nie Drui zosta­je odcię­ty od sił pol­skich, wyco­fu­je się do Kłaj­pe­dy i drogą mor­ską docie­ra do Gdań­ska, a następ­nie Wisłą do Toru­nia. 25 listo­pa­da 1920 zosta­je mia­no­wa­ny pod­po­rucz­ni­kiem. Dowo­dzi jed­nym z plu­to­nów. Na fron­cie pozo­sta­je do maja 1921.
• 1 paź­dzier­ni­ka 1921 otrzy­mu­je awans na porucznika,
• w latach 1922 – 1923 uczest­ni­czy w kur­sach ofi­cer­skich, pozo­sta­je służ­bo­wo zwią­za­ny z 18. Puł­kiem Uła­nów Pomorskich,
• 9 kwiet­nia 1925 zosta­je roz­ka­zem przy­dzie­lo­ny do Kor­pu­su Ochro­ny Pogra­ni­cza przy 26. Pułku Uła­nów Wiel­ko­pol­skich w Baranowiczach,
• 31 maja 1927 prze­nie­sio­ny do 10. Pułku Strzel­ców Kon­nych w Łań­cu­cie na sta­no­wi­sko dowód­cy plu­to­nu (od 23 czerw­ca), a następ­nie adiu­tan­ta pułku (od 13 września),
• od 6 kwiet­nia 1930 uczest­ni­czy w Wyż­szym Kur­sie Instruk­to­rów Jazdy w Cen­trum Wyszko­le­nia Kawa­le­rii w Gru­dzią­dzu. Ukoń­czył go w 1931 roku z bar­dzo wyso­ką oceną Głów­ne­go Instruk­to­ra Jazdy Kon­nej, mjr Micha­ła Antoniewicza,
• 2 paź­dzier­ni­ka 1931 roku zosta­je prze­nie­sio­ny z 10. Pułku Strzel­ców Kon­nych do Cen­trum Wyszko­le­nia Kawa­le­rii i powo­ła­ny na sta­no­wi­sko instruk­to­ra jazdy,
• 30 wrze­śnia 1932 roku powo­ła­ny na sta­no­wi­sko eta­to­we­go instruk­to­ra jazdy w Szko­le Pod­cho­rą­żych Kawa­le­rii w Grudziądzu,
• w 1938, już jako rot­mistrz, zosta­je prze­nie­sio­ny do 7. Pułku Strzel­ców Kon­nych w Bie­dru­sku koło Poznania,
• praw­do­po­dob­nie krót­ko przed wybu­chem II wojny świa­to­wej odde­le­go­wa­no go do Ośrod­ka Zapa­so­we­go Wiel­ko­pol­skiej Bry­ga­dy Kawa­le­rii w Kra­śni­ku, gdzie peł­nił funk­cję zastęp­cy dowód­cy szwa­dro­nu pionierów,
• po wkro­cze­niu Rosjan do Pol­ski (17 wrze­śnia) w nie­zna­nych oko­licz­no­ściach tra­fia do obozu w Koziel­sku. Lista NKWD nr 022/2 z 9.4.1940, poz. 73, tp. 1744.
  Zamor­do­wa­ny w Lasku Katyń­skim w 1940.

Prze­bieg służ­by za: Jeźdź­cy-Olim­pij­czy­cy Dru­giej Rze­czy­po­spo­li­tej, Rena­ta Urban, wydaw­nic­two: Aka­de­mia Wycho­wa­nia Fizycz­ne­go w Pozna­niu Zamiej­sco­wy Wydział Kul­tu­ry Fizycz­nej w Gorzo­wie Wlkp. Pol­skie Towa­rzy­stwo Nauko­we Kul­tu­ry Fizycz­nej, 2012.