Kagankiewicz Zygmunt

podporucznik piechoty

Uro­dził się 1 sierp­nia 1912 roku w Łodzi. Ojciec Sta­ni­sław, kra­wiec, czło­nek Cechu Rze­miosł Kra­wiec­kich w Łodzi, a matka Felik­sa z Kurze­lew­skich, pra­cow­ni­ca firmy tekstylnej.

Zyg­munt Kagan­kie­wicz był absol­wen­tem Miej­skie­go Semi­na­rium Nauczy­ciel­skie­go im. Ewa­ry­sta Est­kow­skie­go w Łodzi, które ukoń­czył w roku 1934. Po jego ukoń­cze­niu został nauczy­cie­lem. W 1935 roku odbył dywi­zyj­ny kurs pod­cho­rą­żych rezer­wy pie­cho­ty przy 28 pp. Odbył także ćwi­cze­nia jako dowód­ca plu­to­nu w 28 pp w latach 1936 i 1937. Awans na pod­po­rucz­ni­ka otrzy­mał w roku 1938.

Ppor.  Zyg­munt Kagan­kie­wicz miał rodzeń­stwo: dwie star­sze sio­stry Geno­we­fę i Wandę oraz młod­sze­go brata Bole­sła­wa. Był zarę­czo­ny z Alfre­dą Pia­sec­ką. Miesz­kał w Częstochowie.

27 sierp­nia 1939 roku przy­je­chał do Łodzi, by poże­gnać się z rodzi­ną przed wyjaz­dem na miej­sce mobi­li­za­cji za Bugiem. Ujęty przez armię sowiec­ką, był jeń­cem obozu w Sta­ro­biel­sku. Jedy­na karta pocz­to­wa, jaka dotar­ła od niego z tego obozu, nosi datę 21 marca 1940. Zamor­do­wa­ny przez NKWD  Char­ko­wie praw­do­po­dob­nie w kwiet­niu 1940 roku.

Mate­ria­ły prze­ka­zał sio­strze­niec, Janusz Pufal.