Urodzony 6 kwietnia 1901 w Koninie jako syn Emilii i Emila Hoffman.
Po maturze ukończył Szkołę Podchorążych w Śremie a następnie studiował na wydziale Teologii Uniwersytetu Warszawskiego.
W 1934 wstąpił w związek małżeński z Olgą Tober, studentką Wydziału Humanistycznego tegoż Uniwersytetu. Wraz z żoną zamieszkał w Solcu Kujawskim, gdzie został ojcem dwojga dzieci Henryka (1936) i Ewy (1938). Pracował w Komunalnej Kasie Oszczędności. Działał w Towarzystwie Gimnastycznym „Sokół”, Związku Strzeleckim i Ochotniczej Straży Pożarnej.
W 1939 zmobilizowany do 29 Pułku Strzelców Kaniowskich. W nieznanych okolicznościach dostał się do niewoli sowieckiej. Trafił do obozu w Starobielsku. W kwietniu 1940 rozstrzelany przez NKWD w Charkowie.