Urodzony 1 stycznia 1913 w Barcinie koło Bydgoszczy, syn Wawrzyńca i Marty z domu Trawińskiej. Absolwent Liceum Handlowego w Bydgoszczy i dywizyjnego kursu pchor. rez. piech. 15 DP (1934). Odbył ćwiczenia rezerwy w 62 pp (1935) i 42 pp (1938/1939) jako dowódca plutonu.
Adiunkt w Dyrekcji Polskich Kolei Państwowych w Warszawie, zamieszkały we Włochach k. Warszawy. W nieznanych okolicznościach dostał się we wrześniu 1939 do sowieckiej niewoli. Rodzina otrzymała od niego w 1939 i na początku 1940 roku dwa listy z obozu jenieckiego w Starobielsku. Zginął rozstrzelany w kwietniu 1940 w siedzibie NKWD w Charkowie.
Żona Bronisława Gertha Cecylia (1916) mieszkała przed wojną we Włochach koło Warszawy i pracowała w warszawskim Zarządzie Miejskim. Małżeństwo Bronisława i Cecylii Gerthów było bezdzietne. W 1940 roku żona została aresztowana przez Gestapo, pod zarzutem kolportowania nielegalnych ulotek w miejscu pracy. Osadzona w więzieniu na Pawiaku, została zamęczona w trakcie brutalnego śledztwa. Siostra Bronisława Gertha Katarzyna Nowicka (1915) mieszkała w Bydgoszczy.