Urodził się 12 lipca 1901 w Łodzi. Syn Tadeusza Gabryela i Bronisławy z Kłopotowskich h. Ślepowron, wnuk Bolesława Aleksandra Ciesielskiego, bohatera powstania styczniowego.
Ojciec był naczelnikiem Urzędu Pocztowego w Łodzi. W latach I wojny światowej przebywał przymusowo wraz z rodzicami i dwiema siostrami, Stefanią i Heleną, w Homlu, gdzie ukończył Gimnazjum Rządowe. W wieku 16 lat wstąpił do drużyny harcerskiej im. ks. J. Poniatowskiego w Homlu.
Rodzina Ciesielskich w 1918 powróciła z Homla do Łodzi. Czesław w 1920 jako ochotnik został przydzielony do Harcerskiego Oddziału Służby Łącznikowo-Wywiadowczej przy Dowództwie Frontu Północnego podczas wojny polsko-bolszewickiej.
W 1923 zdał egzamin maturalny w Gimnazjum Bogumiła Brauna w Łodzi.
Zasadniczą służbę wojskową odbył w 18 Pułku Piechoty w Skierniewicach. Dalszą naukę podjął w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty nr 7 w Śremie. W 1928 został przeniesiony do rezerwy. W kolejnych latach odbywał kursy i szkolenia wojskowe.
12 października 1930 poślubił Felicję Wiśniewską. Mieli dwoje dzieci: Teresę (1932) i Włodzimierza (1934). Czesław w latach 30-tych pracował w Izbie Skarbowej w Łodzi.
W 1939 zmobilizowany, jednak na skutek interwencji Izby Skarbowej został z niej zwolniony. We wrześniu w wojskowym mundurze udał się wraz z ewakuującą się placówką w okolice Równego. Dostał się do niewoli sowieckiej w Ostrogu nad Horyniem.
Z obozu w Kozielsku wysłał dwie wiadomości: list, który rodzina otrzymała w okolicach świąt bożonarodzeniowych, oraz kartkę pocztową napisaną 6 marca 1940.
Według listy sporządzonej przez NKWD, został wywieziony z obozu kozielskiego w dniu 27 kwietnia 1940. Rozstrzelany 30 kwietnia 1940 roku w lesie katyńskim.