Ciesielski Czesław Jan Gwalbert

Uro­dził się 12 lipca 1901 w Łodzi. Syn Tade­usza Gabry­ela i Bro­ni­sła­wy z Kło­po­tow­skich h. Śle­pow­ron, wnuk Bole­sła­wa Alek­san­dra Cie­siel­skie­go, boha­te­ra powsta­nia styczniowego. 

Ojciec był naczel­ni­kiem Urzę­du Pocz­to­we­go w Łodzi. W latach I wojny świa­to­wej prze­by­wał przy­mu­so­wo wraz z rodzi­ca­mi i dwie­ma sio­stra­mi, Ste­fa­nią i Hele­ną, w Homlu, gdzie  ukoń­czył Gim­na­zjum Rzą­do­we. W wieku 16 lat wstą­pił do dru­ży­ny har­cer­skiej im. ks. J. Ponia­tow­skie­go w Homlu. 

Rodzi­na Cie­siel­skich w 1918 powró­ci­ła z Homla do Łodzi. Cze­sław w 1920 jako ochot­nik został przy­dzie­lo­ny do Har­cer­skie­go Oddzia­łu Służ­by Łącz­ni­ko­wo-Wywia­dow­czej przy Dowódz­twie Fron­tu Pół­noc­ne­go pod­czas wojny polsko-bolszewickiej. 

W 1923 zdał egza­min matu­ral­ny w Gim­na­zjum Bogu­mi­ła Brau­na w Łodzi. 

Zasad­ni­czą służ­bę woj­sko­wą odbył w 18 Pułku Pie­cho­ty w Skier­nie­wi­cach. Dal­szą naukę pod­jął w Szko­le Pod­cho­rą­żych Rezer­wy Pie­cho­ty nr 7 w Śre­mie. W 1928 został prze­nie­sio­ny do rezer­wy. W kolej­nych latach odby­wał kursy i szko­le­nia wojskowe.

12 paź­dzier­ni­ka 1930 poślu­bił Feli­cję Wiśniew­ską. Mieli dwoje dzie­ci: Tere­sę (1932) i Wło­dzi­mie­rza (1934). Cze­sław w latach 30-tych pra­co­wał w Izbie Skar­bo­wej w Łodzi.

W 1939 zmo­bi­li­zo­wa­ny, jed­nak na sku­tek inter­wen­cji Izby Skar­bo­wej został z niej zwol­nio­ny. We wrze­śniu w woj­sko­wym mun­du­rze udał się wraz z ewa­ku­ują­cą się pla­ców­ką w oko­li­ce Rów­ne­go. Dostał się do nie­wo­li sowiec­kiej w Ostro­gu nad Horyniem.

Z obozu w Koziel­sku wysłał dwie wia­do­mo­ści: list, który rodzi­na otrzy­ma­ła w oko­li­cach świąt bożo­na­ro­dze­nio­wych, oraz kart­kę pocz­to­wą napi­sa­ną 6 marca 1940.

Według listy spo­rzą­dzo­nej przez NKWD, został wywie­zio­ny z obozu koziel­skie­go w dniu 27 kwiet­nia 1940. Roz­strze­la­ny 30 kwiet­nia 1940 roku w lesie katyńskim.