Chmielecki Leszek Aleksy

Uro­dził się 17 lipca 1905 w Łodzi, jako syn Kon­stan­te­go i Bro­ni­sła­wy z Lin­gów. Zamor­do­wa­ny w Char­ko­wie w 1940 roku.

Stu­dia lekar­skie roz­po­czął na Uni­wer­sy­te­cie Wileń­skim. Tam zało­żył Koło Aka­de­mic­kie Łodzian. Dyplom lekar­ski uzy­skał na Uni­wer­sy­te­cie War­szaw­skim. Pra­co­wał jako chi­rurg w Szpi­ta­lu Ubez­pie­czal­ni Spo­łecz­nej im. Pre­zy­den­ta I. Mościc­kie­go w Łodzi.

1 lipca 1939 roku poślu­bił Marię Chmie­lec­ką z domu Wesołowską.

Wraz z roz­po­czę­ciem mobi­li­za­cji został powo­ła­ny do Szpi­ta­la Okrę­go­we­go nr 9 w Brze­ściu nad Bugiem. Tam wzię­ty do nie­wo­li 17 wrze­śnia 1939. Tra­fił do obozu w Starobielsku.

Jego córka Bożen­na uro­dzi­ła się 5 kwiet­nia 1940 roku, to jest w dniu, w któ­rym przy­stą­pio­no do likwi­da­cji obozu w Sta­ro­biel­sku. List wysła­ny przez żonę do Sta­ro­biel­ska, w któ­rym zawia­da­mia­ła o uro­dze­niu córecz­ki, wró­cił do Łodzi.

Pod­po­rucz­nik Leszek Chmie­lec­ki 5 paź­dzier­ni­ka 2007 został pośmiert­nie mia­no­wa­ny na porucz­ni­ka Woj­ska Polskiego.