Charytonowicz Tadeusz

Uro­dził się 25 lipca 1916 roku w Moskwie.
W cza­sie rewo­lu­cji bol­sze­wic­kiej rodzi­ce Wik­tor i Ger­tru­da zosta­li wyrzu­ce­ni z domu, dotar­li w 1920 roku do Wilna i tu się osie­dli­li. Tade­usz uczęsz­czał w Wil­nie do Gim­na­zjum o.o. jezu­itów. Anga­żo­wał się czyn­nie w har­cer­stwo, które dzia­ła­ło w Gimnazjum.

W latach 1936 – 1937 odby­wał służ­bę woj­sko­wą we Wło­dzi­mie­rzu Wołyń­skim w arty­le­rii kon­nej. Po odby­ciu służ­by woj­sko­wej wró­cił do Wilna i w 1938 roku roz­po­czął stu­dia na Uni­wer­sy­te­cie Ste­fa­na Bato­re­go na Wydzia­le Chemii.

Przed 1 wrze­śnia 1939 roku zgło­sił się na ochot­ni­ka w związ­ku z ogło­szo­ną mobi­li­za­cją. Został włą­czo­ny do Dywi­zjo­nu Arty­le­rii Kon­nej w stop­niu pod­po­rucz­ni­ka. We wrze­śniu 1939 roku tra­fił do obozu sowiec­kie­go w Sta­ro­biel­sku. Został zamor­do­wa­ny w kwiet­niu 1940 roku w Char­ko­wie. Jego nazwi­sko figu­ru­je na liście ukra­iń­skiej (Sta­ro­bielsk lista NKWD nr 3547).