Bratoszewski Jan

Uro­dzo­ny 13 listo­pa­da 1892 w Żar­no­wie pow. Opocz­no, syn Ludwika. 

W latach 1914 – 1917 słu­żył w armii rosyj­skiej. Potem wstą­pił do I Kor­pu­su Pol­skie­go gen. J. Dowbór-Muśnic­kie­go. W latach 1918 – 1921 w stop­niu kapra­la słu­żył w Woj­sku Pol­skim. W tym cza­sie brał m.in. udział w woj­nie polsko-bolszewickiej. 

Po demo­bi­li­za­cji zgło­sił się do Poli­cji Pań­stwo­wej. W latach 1921 – 1929 był poste­run­ko­wym w Bia­ło­brze­gach Opo­czyń­skich (obec­nie jest to dziel­ni­ca Toma­szo­wa Mazo­wiec­kie­go), a póź­niej w III Komi­sa­ria­cie PP w Częstochowie.

Żona­ty z Marią z domu Ostrow­ska z którą miał czte­rech synów: Maria­na (1923), Jana (1924), Ryszar­da (1926) i Jerze­go (1931). Rodzi­na przed wybu­chem wojny miesz­ka­ła w Czę­sto­cho­wie, gdzie spę­dzi­ła całą okupację.

Jan Bra­to­szew­ski w nie­zna­nych oko­licz­no­ściach dostał się we wrze­śniu 1939 roku do sowiec­kiej nie­wo­li. Prze­by­wał w obo­zie jeniec­kim w Ostasz­ko­wie. Zgi­nął roz­strze­la­ny w sie­dzi­bie NKWD w Kali­ni­nie (Twer) – lista z dnia 16 kwiet­nia 1940.