Uro­dził się 8 wrze­śnia 1906 w Szcze­ko­ci­nach (według innych źró­deł w War­sza­wie?), syn Kon­ra­da Bocka – leka­rza z Seroc­ka pod War­sza­wą i Mode­sty z Bie­lec­kich. Miał dwóch braci: Jerze­go i Woj­cie­cha. Woj­ciech był lot­ni­kiem RAF, zgi­nął nad Hamburgiem.

Ukoń­czył prawo na Uni­wer­sy­te­cie War­szaw­skim. Był sędzią. Peł­nił funk­cję kie­row­ni­ka Sądu Grodz­kie­go w Sierp­cu na Mazowszu.

17 paź­dzier­ni­ka 1936 oże­nił się z Marią Śnie­chow­ską (zm. 1994). Mieli córkę Marię Anitę (dzia­ła­ła w Rodzi­nie Katyń­skiej w Kato­wi­cach i w Fede­ra­cji Rodzin Katyń­skich, zm. 2021).

Zmo­bi­li­zo­wa­ny do Łącz­no­ści Kawa­le­rii w Jarosławiu.

Dostał się do nie­wo­li sowiec­kiej we Lwo­wie. Jeniec Sta­ro­biel­ska, figu­ru­je na sta­ro­biel­skiej liście NKWD poz. 314, zamor­do­wa­ny w Charkowie.

Pod­czas trans­por­tu podał kart­kę dla żony kobie­cie jadą­cej do War­sza­wy. Treść kart­ki: „Jestem inter­no­wa­ny, jadę na Wschód, nie zapo­mnij o mnie”.
Ze Sta­ro­biel­ska przy­słał dwie kart­ki i telegram.