Kozieł Jan

Uro­dził się 1 marca 1898 w Busku, syn Józe­fa i Elż­bie­ty z domu Bech. W latach 1919- 1921 słu­żył w 4 pp Legio­nów i brał udział w woj­nie pol­sko – bol­sze­wic­kiej. Po jej zakoń­cze­niu wstą­pił do Poli­cji Pań­stwo­wej. Był komen­dan­tem poste­run­ku w Szcza­wo­ry­żu powiat Stop­ni­ca. Odzna­czo­ny Meda­lem za Rato­wa­nie Giną­cych i Brą­zo­wym Meda­lem za Dłu­go­let­nią Służ­bę. Przo­dow­nik mia­no­wa­ny 1 I 1938. 

Żona­ty z Emi­lią z domu Jastrząb. Na świat w Busku przy­szły ich dzie­ci, córka Janina(1927) i syn Longin(1930). W nie­zna­nych oko­licz­no­ściach dostał się we wrze­śniu 1939 do sowiec­kiej nie­wo­li. Prze­by­wał w Obo­zie jeniec­kim w Ostasz­ko­wie. Zgi­nął roz­strze­la­ny w kwiet­niu 1940 w sie­dzi­bie NKWD w Kalininie(Twer).

Losy Naj­bliż­szych: żona Emi­lia (1904) razem z dzieć­mi całą oku­pa­cję spę­dzi­ła w Busku-Zdro­ju na Kie­lec­czyź­nie. Młod­szy brat Emi­lii Mar­cel Jastrząb był człon­kiem Armii Kra­jo­wej. Aresz­to­wa­ny przez Gesta­po i roz­strze­la­ny w miej­sco­wo­ści Wełecz 15 lipca 1944. Emi­lia zmar­ła w 1962, pocho­wa­na w Busku. W 1963 dzie­ci prze­nio­sły się do Byd­gosz­czy. Córka Jani­na z zawo­du pie­lę­gniar­ka (zm. 1993) i syn Lon­gin  zawo­du urzęd­nik (zm. 1996) nale­że­li do Byd­go­skiej Rodzi­ny Katyńskiej.