Kart­ka pocz­to­wa z Ostasz­ko­wa, dato­wa­na 6 stycz­nia 1940 roku

Stro­na druga.

Treść kart­ki:

“Ostasz­kow d. 6.I.1940.

Kocha­na żonko i dzie­ci! Naj­sam­przód szczę­ścia, zdro­wia i pomyśl­no­ści w tem Nowym Roku. jestem zdrów czego się od Was wszyst­kich spo­dzie­wam. Dziś pra­wie mie­siąc czasu upły­nął jak Wam pisa­łem, nie słała odpo­wie­dzi. Mar­twię się o Was że Wam cięż­ko żyć bez gro­sza ale radzę Tobie kocha­na Marto, jak tylko możesz wypo­ży­czać gdzie bądź pie­nią­dze to wypo­życz żeby­ście głodu nie cier­pie­li. Sta­ni­czek ma dosyć pie­nię­dzy. A co robi chmoś (chrzest­ny do dzie­ci)? Może Wra­nik i Gda­wiec (kole­dzy straż­ni­cy?) też są w domu. Co robi Manek Gał­bas (sąsiad z 3‑go Maja 8). Jak zdro­wie matki? A jak zdro­wie Madla (ks. pro­boszcz) takich jest pozdrów też Bra­mow­skie­go. A co robi Jaś. Był to kto na odpu­ście? A jak tam sio­stra Julja. A jak Cię tam słu­cha­ją w domu te frel­ki ? Niech słu­cha­ją i pil­nie pra­cu­ją bo taki los spo­tkał nas dzi­siaj tu a jutro tam. Cału­ję i ści­skam Was wszyst­kich do miłe­go widze­nia twój mąż i ojciec Józef. Tęsk­nię za Wami ale może­cie Bogu dzię­ko­wać żeście pozo­sta­li w domu i jestem spo­koj­ny. Sta­biń­ski też z nami co jest z Weisem Joz.? A jak z zimą?”