Krót­ki był okres mał­żeń­stwa moich Rodzi­ców, bo trwał tylko 12 lat. Ze wzru­sze­niem wspo­mi­nam swo­je­go Tatę: wyso­ki, ele­ganc­ki, przy­stoj­ny. Dużo czasu poświę­cał dzie­ciom. Nauczył nas jazdy na łyż­wach, nar­tach i rowe­rze. Był tak zwaną „złotą rącz­ką”, potra­fił robić wszyst­ko. Bratu zro­bił pięk­ne­go konia na bie­gu­nach, na wzór pomni­ka ks. Józe­fa Ponia­tow­skie­go w War­sza­wie, mnie zro­bił kuchen­kę z garn­ka­mi, wózek dzie­cin­ny, kajak, zapal­nicz­kę na biur­ko w kształ­cie arma­ty. Potra­fił napra­wić wszystko.